Dysk twardy

Złamana noga, odpowiednio usztywniona, zrośnie się, ale czasami będzie się "odzywać" – np. zaboli na zmianę pogody.

Wyleczony ząb zaćmi czasami przy piciu zimnego napoju, a my czubkiem języka będziemy mogli wyczuć plombę.

Zoperowana wątroba może przestać boleć, ale również będzie nam się przypominać – a to koniecznością brania lekarstw (czasami już do końca życia), a to stosowaniem odpowiedniej diety, a to fizycznymi ograniczeniami, no i blizna pozostanie – chirurgiczne memento!

Amputowana ręka swędzi, uwiera albo boli fantomowym cierpieniem.  

Ciało pamięta choroby, ból, zaniedbania i usłużnie co jakiś czas podsuwa nam konsekwencje braku naszej opieki.

Umysł również pamięta, czemu ma być gorszy niż ciało?

To tak jak w komputerze – dokument usuniemy, ale pozostanie w koszu, a jak kosz opróżnimy, to dokument nadal będzie na naszym dysku. twardym.

Ból zniknie, jak weźmie się proszek, ale choroba pozostanie. A nawet jak ją wyleczymy, to ciało wciąż będzie ją pamiętało i zapisze skrupulatnie w sobie tylko znanym miejscu. Wyparte wspomnienia nie znaczą nieprzeżyte – również kłębią się w zwojach naszej pamięci.

Co zatem zrobić? Usiąść i płakać? To chyba nie w naszym zwyczaju :) Takie doły dobre są na krótką metę, ale bardzo niepraktyczne. Trzeba nazwać potwory, zamiast chować je do szafy pod nasz najstarszy sweter. Trzeba dokopać się do chwil, w których zaczęły nas męczyć. I trzeba leczyć  przyczyny a nie skutki. Nie znaczy to co prawda, że nasz dysk twardy miłosiernie zmniejszy pamięć, ale przynajmniej da nam szansę, aby w miejsce skasowanego dokumentu wrzucić coś bardziej efektownego. A to, przyznacie, już duże COŚ :)