Ciężar szczerości

Nie ma takiego problemu, którego pomiędzy bliskimi nie można rozwiązać. Nie ma łez, których nie można otrzeć i nie ma słów, których nie można powiedzieć. Potrzebna jest "tylko" szczera rozmowa. Zazwyczaj ciężka, trudna i nieunikniona. Również złość jest potrzebna, bo uwalnia prawdę i umiejętność słuchania, bo prawdę przyjmuje. Płacz jest potrzebny, bo oczyszcza i ból, bo nazywa cierpienie. Jeżeli oswoimy swoje uczucia, nadamy im właściwe imię, to będziemy wiedzieć, co dalej z nimi robić - przyjąć je, czy z nimi walczyć... Jeżeli walczyć - to jak? To tylko potwierdza, że szczerość zawsze procentuje - nawet, jeżeli zmienia nasz los w sposób, który nas boleśnie zaskakuje. Jeżeli jesteśmy szczerzy wobec siebie - odkrywamy w sobie wady, ale znajdujemy również perełki zalet, z których nawet nie zdawaliśmy sobie sprawy. Jeżeli jesteśmy uczciwi wobec innych, może się okazać, że straciliśmy w nich przyjaciół, ale u innych zyskaliśmy szacunek. Jeżeli będziemy pracować nad sobą, to odnajdziemy w sobie niespotykane pokłady spokoju, otuchy, wiary i będziemy mogli te dary przekazać innym. Dojdziemy, gdzie dojść mamy. Musimy być szczerzy, bo tylko wtedy będziemy prawdziwie żyć. Nie należy usprawiedliwiać swoich zaniedbań i budować w ten sposób rzeczywistości złożonej z krzywych zwierciadeł, one prędzej czy później pękną. Światy równoległe zostawmy fizykom i skupmy się na teraźniejszości. A z wadami, których ciężar oszacowaliśmy, walczymy według ich wagi, bo człowiek - wbrew pozorom - wie, co ma w sobie zniszczyć, tylko musi chcieć tę prawdę usłyszeć, zrozumieć, przyjąć i zamienić na dobro :) 

I tego nam wszystkim życzę :) Walczmy z lenistwem, kłamstwem, głupotą, złością i wszystkimi tymi świństewkami! I chociaż łatwo nie będzie, to przecież i tak warto :)